Γιεβντοκίγια Μπάλσιτς
Γιεβντοκίγια Μπάλσιτς | |
---|---|
Πληροφορίες ασχολίας | |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Ησαύ Μπουοντελμόντι |
Τέκνα | Γεώργιος Μπουοντελμόντι |
Γονείς | Τζούρατς Α΄ Μπάλσιτς και Τεοντόρα Ντράγκας |
Η Γιεβντοκίγια, σερβικά: Јевдокија Балшић / Jevdokija Balšić, ελλην.: Ευδοκία, (απεβ. μετά το 1428) από τον Οίκο των Μάλσιτς, ήταν από τη Ζέτα αριστοκράτισσα και σύζυγος του Ησαύ, δεσπότη των Ιωαννίνων.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Γιεβντοκίγια ήταν κόρη του Τζούρατζ Α΄ κυρίου της Zέτα και της Θεοδώρας Ντεγιανόβιτς, κόρης τού Ντεγιάν, δεσπότη τού Κουμάνοβo. [1] Γύρω στο 1402 ο Ησαύ ντε Μπουοντελμόντι, δεσπότης των Ιωαννίνων πήρε διαζύγιο από τη δεύτερη σύζυγό του Ειρήνη Σπάτα και νυμφεύτηκε τη Γιεβντοκίγια.[2] Το 1411 απέκτησαν έναν γιο, τον Γεώργιο. Εκείνη τη χρονιά ο Ησαύ απεβίωσε και τον διαδέχθηκε ο Γεώργιος. [3] Η Γιεβντοκίγια προσπάθησε να πάρει τον έλεγχο των Ιωαννίνων στο όνομα τού γιου της. [4] Ωστόσο, δεν ήταν δημοφιλής στους ευγενείς των Ιωαννίνων. Όταν θέλησε να παντρευτεί με Σέρβο ευγενή, καθαιρέθηκε από τους ευγενείς των Ιωαννίνων. [5] Αυτοί έδωσαν την πόλη στον Κάρλο Α΄ Τόκκο, παλατινό κόμη της Κεφαλληνίας και της Ζακύνθου, ανιψιό του Ησαύ. [6]
Μετά την εκδίωξή της, η Γιεβντοκίγια πήγε στην Αυλή του Ιωάννη Zενεβίσι, πρίγκιπα του Αργυροκάστρου. Στη συνέχεια, ταξίδεψε στη Ραγκούσα, όπου έζησε με τον Γεώργιο μέχρι το τέλος της, που έγινε μετά το 1428. [3]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παντρεύτηκε περί το 1402 τον Ησαύ Μπουοντελμόντι δεσπότη των Ιωαννίνων και είχε τέκνο:
- Γεώργιος άκμ. 1411-53, δεσπότης των Ιωαννίνων.
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Kašanin 1975, σελ. 506.
- ↑ Höfische Kultur in Südosteuropa: Bericht der Kolloquien der Südosteuropa-Kommission 1988 bis 1990, Akademie der Wissenschaften in Göttingen. Südosteuropa-Kommission. Kolloquium, Reinhard Lauer, Hans Georg Majer, Vandenhoeck & Ruprecht, 1994, p. 98
- ↑ 3,0 3,1 PLP.
- ↑ Fine 1994, σελ. 356.
- ↑ Nicol 2010, σελ. 173.
- ↑ Zečević 2014, σελ. 80.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Fine, John Van Antwerp (1994) [1987]. The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest. Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Press. ISBN 0-472-08260-4.
- Kašanin, Milan (1975). Srpska književnost u srednjem veku (στα Σερβικά). Prosveta.
- Nicol, Donald MacGillivray (2010). The Despotate of Epiros 1267–1479: A Contribution to the History of Greece in the Middle Ages. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-13089-9.
- Trapp, Erich; Beyer, Hans-Veit; Walther, Rainer; Sturm-Schnabl, Katja; Kislinger, Ewald; Leontiadis, Ioannis; Kaplaneres, Sokrates (1976–1996) (στα γερμανικά). Prosopographisches Lexikon der Palaiologenzeit. Βιέννη: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften. ISBN 3-7001-3003-1.
- Zečević, Nada (2014). The Tocco of the Greek Realm: Nobility, Power and Migration in Latin Greece (14th – 15th Centuries). Belgrade: Makart. ISBN 978-8687115118.